13 Ocak 2010 Çarşamba

Marketteyiz...


Market arabasına ilk defa biniyorum. Anlaşıldığı üzere çok mutluyum. Kolumu da attım kapıya. Kornaya basıyorum :)) Annecimm çekil yoldan.
Biz bugün saçlarımı kestirmeye gittik. Ve ben herzamanki gibi olay çıkardım. Alışacakmışım , öyle diyorlar. Neyseki ayda 1 kere bu eziyeti çekiyorum. Ya yakışıklı da oluyorum , kabul ama , ağlamazsamolmaz. Çocuk dediğin mızmız olur, olay çıkarır. Annem ve babam zamanında akıllı yaramaz olsun, biz kabul ediyoruz demişler. Buyrun akıllı yaramazınızla uğraşın :)))

15 Aralık 2009 Salı

Superman oldum ben...

Babamla Süperman olduk biz. Çakma Süperman :)) Uçur beni baba . Elimi tam olarak yapamıyorum ama olsun. Babam beni evin içinde uçurup duruyor. Ben de hep uçmak istiyorum. Sonrada Spiderman olduk. Zıplatmaya başladı babam beni. Ben bu oyunu çok sevdim. Ama babam pes etti. Kaan ağırlaşıyormusun sen diyor. Normal olarak kilo alıyorum :)) Ama baba Uçur beni ...

Gü gü ....

Benim Güle Güle deme şeklim bu. Koşup koşup duruyorum, elimi öpüp el sallıyorum. Gü gü... Sonra bir hışımla ayakkabılarımı giyip, arkama bile bakmadan koşuyorum :)) Kış geldi havalar soğudu, dışarı çıkarmıyorlar beni artık hasta olmayayım diye. Ya da annem o kadar sıkı giydiriyorki, lahana gibi olup hareket edemiyorum. annemde haklı, hasta olunca pek sevimsiz oluyormuşum. Yemek yemek istemiyormuşum, burnum tıkanıyormuş. Yaz gel artık ...

2 Aralık 2009 Çarşamba

Sabah kahvaltısı yaptık :)))

Her sabah olduğu gibi bu sabahta annemi ve babamı ben uyandırdım. Babam tıraş olurken, annem kıyafetleri giydi. Kahvaltı hazırladık beraber. Sonra hep beraber kahvaltımızı yaptık. Şu anda yediğim şey omlet. Kendi kendime yemek yeme denemelerine başladım. Annem sırf ben alışabileyim diye etrafı batırmamı sineye çekiyor. Ağzımın yolunu bulmakta zorlanıyorum bazen. Ama keyifliymiş yemek yemek. Ben kendi masamda yemeğimi yerken, annem ve babamda yemek masasında yemeklerini yiyorlar. Annem genelde ben yemeden yemeğe başlayamıyor. "Oğlum doysun , ben yemesemde olur diyor." Canım annem benim :)) Bu koşuşturma bizim evde her sabah yaşanıyor. Sonra annemi ve babamı yolculuyoruz. Bazen arkalarından ağlıyorum ama Satı teyzem beni her seferinde başka şeylerle oyalamayı başarıyor. Bu sabah anneme öpücük verdim , el salladım ve işe gönderdim. Çok usluymuşum. Beni hep böyle gaza getiriyorlar. Olay çıkaramıyorum :)))

1 Aralık 2009 Salı

En sevdiğim insanlar ... Sizi çok seviyorum

Bunlar benim canım annem ve canım babam, kendimi en güvende hissettiğim kolların sahipleri. Geceleri korkunca soluğu yanlarında aldığım insanlar, geceleri hertürlü kapsiri yaptığım halde beni sevgiyle kucaklayan , hasta olunca ağlamalarımı sineye çeken insanlar. Birgün bende baba olucam inşallah. Onlar gibi olmak için elimden geleni yapıcam. Biliyorum ki onlar beni çok seviyor ve bir çocuğun sıcak aile ortamında , sevgiyle büyümesi gerektiğini düşündükleri için beni sevgiye boğuyorlar. İyiki varsınız canım AİLEM. Sizi çok seviyorum. Teşekkürler...

Bayram ziyaretleri yaptık...

Bayramın ikinci günü aile büyüklerimizi ziyarete gittik. Büyük halamıza, büyük dayımıza... Ankara havası daha soğuk olduğu için annem beni sıkı sıkı giydiriyor. Paltomu giyiyorum , atkımı takıyorum ...
Sitemizin bahçesinde dolaşmayı da çok seviyorum. Bahçede kediler var, köpekler var, kuşları çok seviyorum birde. Duşş diyormuşum :))



Ezgi bizi ziyarete geldi...

Aysun teyzem , Sertaç abim ve kızları Ezgi bizi ziyarete geldi. Ezgi henüz 2,5 aylık. Yeni doğduğu için evden dışarı çıkarmıyorlarmış, ama bayram nedeniyle ziyarete geldiler. Ben tabiki Ezgiyi de kıskandım. Annemin Ezgiyi kucağına almasına dayanamıyorum. O benim annem :)) Alışacakmışım öyle diyorlar. Tek çocuk olduğum için paylaşmayı bilmiyormuşum. Annemi paylaşmak istemiyorum anlasanıza...



Bayramda hep gezdik






Bayramın ilk günü sabah erken babaannem ve dedeme gittik. Gelenekselleşen bayram sabahı kahvaltımızı yaptık. Amcam ve yengemde bizimleydi. Tabi küçük kuzenim Hakan Yağız'da.

Harçlıkları topladım. Büyüdükçe toplayacağım harçlıkları . Güzel bir bayramdı. Hep gezdik.

21 Temmuz 2009 Salı

Dayım ve Koray abimle...

Dayım ve Koray abimleyiz, Koray abim benden 1,5 yaş büyük. İkimizde birbirimizi kıskanıyoruz. Şimdi olduğu gibi,..
Dayı bana da sarıl yaaa...

İddia aediyorum annemim gözlüğü bana daha çok yakıştı :))

Haksızmıyım ???

Yürüyorum...

Sadece yürümüyorum, koşmaya bile başladım :))
Annem şaşkın, peşimde koşmaktan zayıfladı...Zaten zayıflamak istiyordu, sefam olsun :)



Şampiyon şampiyon şampiyonsun sen ...

Siyaaaah beyaaaz, şampiyooon BEŞİKTAŞ...
Şampiyon , şampiyon , şampiyonsun sen...






Tigem'e kahvaltıya gittik...




Ailecek Tigem'e kahvaltıya gittik, güzel bir bahar sabahında güzel bir gün geçirdik. Bu arada Yürümeye başladım...






Yorumsuz...

Annem ve babamla bir cumartesi sabahı...
Herkes uykulu , ama fotograf çekmeye her zaman vakit var :))

Anneeeem benim







Annecim seni seviyorum, biliyorum sende beni seviyorsun. Ne desem yaptığın için, benimle oyunlar oynadığın için, geceleri ağlayınca yanımda olduğun için teşekkür ederim ...Bu arada 11 aylık oldum...

Tırtılla ilk buluşma...


Görüldüğü üzere ilk defa binmiş olduğum tırtıl da pek bir mutluyum. Şaşkınlığımın sebebi bu garip aleti ilk defa görmüş olmam, annemde bir sürü resim çekti, "Kaan anneye el salla diyor" , benim dışımda bütün çocuklar el sallıyor, ne meraklı herkes el sallamaya :))

Oyuncaklarımı seviyorum...

Zeka geliştirici oyuncaklar diye takmış annem kafaya, gördüğünüz gibi tüm halkaları takabiliyorum, kutuları iç içe geçirebiliyorum, şekilleri doğru deliklerden atabiliyorum. Bana bunlarla gelmeyin, daha zoru yokmu ya ;))

Cilalı İbo şapkamla...

Babam ve Uğur amcamın kucaklarındayım. Kafamdada cilalı İbo şapkam ... Uğur amcanın sakallarıda hoşmuş,büyüyünce
inşallah , bende böyle yaparım :)) Şimdilik sadece kulağımla oynamayı becerebiliyorum :)



Bugün 23 Nisan, neşe doluyor insan...

Anneannemin kucağındayım, sanırsam uykudan uyanmıştım, asabi asabi bakıyorum baksanıza...
Anneannemlerde artık Ankaralı oldular, başta annem olmak üzere herkes çok mutlu. Kocaman bir aile olduk yine...

Ve Kaan yemek yiyor :))

Verdiler kaşığı elime, hadi Kaan yemek ye... Eee..si yiyemedim tabiki, döktüm saçtım hep, daha yaşım ne başım ne. Annecim sen yedireceksin yemeğimi, ben daha küçücük, asabi, yakışıklı, ciddi bir erkek çocuğuyum. Lütfen ama olmuyor ;)) İlgiye ihtiyacım var ;)

Sabah enerjisiymişim öyle diyorlar :))

Annem ve babam diyorki sabah enerjisi veriyorsun bize. Aslında annem çok komik bişey söylemişti, gülmekten karnım ağrıdı :)) Sevimli bıdıklar, beni çok eğlendiriyorsunuz. Sizi seviyorum...

10 aylık koca adam oldum...

Koca adam oldum ama hala yürüyemiyorum. Çok hızlı emekliyorum ama, hız denemelerim bile var. Bazen annemi ve babamı geçiyorum. Artık yürümeye başlasam hiç fena olmayacak. Emekle emekle nereye kadar yaws...
Bu evde adım atılmadık bir yer, karıştırılmadık dolap bırakmamam lazım, parkta bile kucaktayım. Karizmam yerlerde , parktaki tüm kızlara rezil oldum :))

3 Haziran 2009 Çarşamba

Sonunda Kızılay'ı da gördüm...

Annem ve babamla Kızılay'a gezmeye gittik. Ben gezimizin bir kısmında uyudum. Onlar yemek yerken bende kendi çorbamı bitirdim. Kalabalıktı ama hoşuma gitti.
Hiç olay çıkarmadım diyebilirim.Annem birde bana sor diyor:))



Alkış yapmayı öğrendim...

Alkış yapmayı yeni öğrendiğim için bu işten çok keyif alıyorum. Hadi Kaan alkış, denildiğinde alkışlayıp duruyorum herkesi :)


Yakalarsam muck muck :))


Öpmeyi yeni öğreniyorum.Onun içinde annemi her yakaladığım yerde öpmeye çalışıyorum.Annemin dediğine göre arada ısırıyormuşum. Annecim sevgi gösterisi anlasana ;)




Her yer kırmızı...

Annem ; ben dedemin ve babaannemin gözlüklerine saldırıyorum diye bana da bir gözlük almış. Yanlız bu işte bir terslik var , ben neden heryeri kırmızı görüyorum ya???

Annem ve babamla...


Yorumsuz...
Sizi seviyorum

Kısa kısa İstanbul...


Pazar sabah kahvaltıdan sonra hep beraber İstanbul yollarındaydık. Selçuk amca annemin İstanbul krizini bastırmak için 1. köprüden gidip,2.köprüden gelecek şekilde kısa bir İstanbul turu attırdı. Daha sonra nefesi Kanlıcada aldık.
Kanlıca yoğurdu yendi, pamuk şeker, çay,meyve suları...
Bizimkilerin keyfi yerindeydi. Bende çok özlemişim İstanbul'u. Ne de olsa doğum yerim İstanbul. Bende Nişantaşı çocuğuyum :))